سرانجام  کتابهایی بر خواهم گزید و می گویم: اینها دوستان منند! و پیاده رویی که با گامهایم هرآنگونه که دوست داشته باشم تقسیم کنم- وطنی گوشه دلپذیری آسمانی و پنجره ای را بر دیوار خواهم کشید. و دسته پرندگان برشاخه قلبم می نشینند، مرا با آواز سرگرم می کنند، در ملحفه ام رویای آسمان را پنهان می کنم من او را زنی  که خیانت نمی کند در خیال دارم، ----- اينگونه گوشه گیریم را انتخاب می کنم و با آن خو خواهم گرفت .... جز اینکه اگر دلم برای دیگرانی تنگ شد قلبم را بر میز می گذارم و برایش زخمه هایی که خورده را می شمارم